-
1 табигать
сущ.1) приро́да (ландшафт, флора и фауна, а также климат определённой местности)көньяк табигате — приро́да и кли́мат ю́га; ю́жная приро́да
2) приро́да ( совокупность природных богатств)бу якларда табигать ярлы — в э́тих края́х приро́да бедна́
3) приро́да, жизнь (закономерности органического мира; природно-физиологические свойства человека)табигать күренешләре — явле́ния приро́ды
табигать законнары — зако́ны приро́ды
табигать үлемнән көчле — (посл.) жизнь сильне́е сме́рти
мәхәббәт - табигать бүләге — (посл.) любо́вь - дар приро́ды
4) нату́ра, нрав, привы́чки, темпера́мент, хара́ктераның табигате шундый — такова́ его́ нату́ра; он уж тако́в ( его не изменишь)
син дип башка беркемне дә теләми табигатем — ( песня) кро́ме тебя́, никого́ не прие́млет душа́ моя́
5) приро́да, су́щность, совоку́пность суще́ственных сво́йствэлектр табигате — при-ро́да электри́чества
•- табигать баласы
- табигать белгече
- табигать белеме
- табигать гыйлеме
- табигать кочагында
- табигать эчендә
- табигать фәннәре
- табигатькә чит
- табигатькә ят
- табигатьтән өстен